- αερόβιος
- -α, -ο(φυσ.), αυτός που μπορεί να ζήσει μονάχα στον αέρα (φυτά, ζώα, βακτήρια κτλ.)· ουσ. αεροβίωση, η.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
αερόβιος
Look at other dictionaries:
αερόβιος — α, ο (Α ἀερόβιος, ον) (για πτηνά κυρίως) αυτός που ζει στον αέρα νεοελλ. για βακτήρια, φυτά) κ.λπ. που δεν ζουν χωρίς αέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀήρ + βίος ο τ. αερόβιος χρησιμοποιήθηκε από τους ξένους ως επιστημον. όρος (πρβλ. γαλλ. aerobie),… … Dictionary of Greek
αέρας — Όρος με πολλές ερμηνείες και χρήσεις. Ο άνεμος που δεν είναι πολύ δυνατός. Τo κλίμα ενός τόπου και μεταφορικά το ψυχολογικό κλίμα. Η εξωτερική εμφάνιση, το ύφος, το παρουσιαστικό. Η τόλμη, η αλαζονεία, η αυθάδεια. Έκφραση της ψυχικής διάθεσης. Η… … Dictionary of Greek
αναερόβιος — α, ο 1. κάθε φαινόμενο, οργανισμός, διεργασία κ.λπ. που γίνεται ή διατηρείται σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο 2. (ως ουσιαστικό) ο όρος χρησιμοποιείται για τους αναερόβιους μικροοργανισμούς, δηλαδή αυτούς που δεν χρειάζονται οξυγόνο. [ΕΤΥΜΟΛ. Όρος… … Dictionary of Greek
βίος — ο και βιος, το (AM βίος, ο) 1. η ανθρώπινη ζωή 2. ο τρόπος που ζει κανείς («αμέριμνος βίος», «ταλαίπωρος βίος») 3. ο χρόνος, η διάρκεια της ζωής 4. η εξιστόρηση της ζωής κάποιου, η βιογραφία 5. τα αγαθά, τα υπάρχοντα 6. ο πλούτος νεοελλ. 1. η… … Dictionary of Greek
